Berichten

Prominente onderzoekers vragen FDA risico’s van kunstmatige intelligentie in geneeskunde te beperken

prominenteIn Science verscheen op 6 december 2019 een interessant artikel van prominente onderzoekers. Ze zijn afkomstig van het Europese INSEAD en het Petrie-Flom Center for Health Law Policy, Biotechnology  and Bioethics van Harvard University.  Een review staat op de website van het online magazine Health Data Management op 9 december. Ze beschrijven hoe in hun optiek regelgevende instanties in de V.S. zich zouden moeten focussen op het gebruik van kunstmatige intelligentie(ArtificaI Intelligence=AI) en zelf-lerende systemen(ZLS). Zij geven aan dat het continu monitoren van AI/ZLS toepassingen van groot belang is om de risico’s van de op AI/ZLS gebaseerde medische technologie te beperken. De FDA en andere overheidsinstanties zouden zich minder bezig moeten houden met de planning van toekomstige algoritme-wijzigingen. Het doel van de onderzoekers is de risico’s te benadrukken die kunnen voortvloeien uit onverwachte veranderingen in de manier waarop medische AI​​/ZLS reageren of zich aanpassen aan hun omgeving. Lees meer

Smart tattoos geen revolutie bij meten van lichaamsfuncties

tatoeeerder

Op 29 september 2017 stond op de website The Register een artikel over “Smart tattoos” dat mijn aandacht trok. Wetenschappers van de Harvard University en het Massachusetts Institute of Technology(MIT) waren er in geslaagd een tatoeage te maken met biosensors(link naar volledige tekst van de auteurs links boven in deze link). Zij publiceerden het onder de titel The dermal abyss: interfacing with the skin by tattooing biosensors”. De onderzoekers zeggen de zuurgraad(pH), het natrium- en glucose gehalte te kunnen meten via de huid met behulp van met tatoeage aangebrachte chemische substanties. Men beschrijft het als veelbelovend en toepasbaar in geneeskunde en als lifestyle-item. Het lijkt heel wat te beloven in de zin van het doen van metingen zonder lichaamsvloeistoffen af te hoeven nemen. Bij nadere lezing van het wetenschappelijke artikel blijkt het eigenlijk meer om een zogenaamd “proof of concept “ te gaan dan om een daadwerkelijke toepassing bij de mens. De beschreven technologie is uitgetest bij ex-vivo huid van de voorpoot van varkens, dwz niet in het proefdier zelf maar daarbuiten. Het is tevens een methodiek die door meerdere factoren op voorhand als niet vergelijkbaar met de nauwkeurige laboratoriumbepalingen in bloed etc te beschouwen zijn.

Lees meer