Berichten

Fitbit maakt suikerpatiënten blij met een dode mus

/door

FitbitOp 8 februari 2021 maakte Fitbit bekend dat mensen met suikerziekte hun bloedsuiker makkelijk met de gelijknamige fitnesstracker konden volgen. Dat “volgen” dient men met nogal wat korrels zout te nemen. Het apparaat kan namelijk helemaal niet eigenstandig bloedglucose-metingen doen. Je moet de glucosewaarden handmatig overnemen van de bloedglucosemeter. Van slechts één merk, de OneTouch Reveal, kunnen moderner Fitbit-wearables de waarden rechtstreeks synchroniseren. Het trieste aan dit verhaal is dat het een totaal overbodige functie is. De huidige generatie digitale bloedglucosemeter kunnen vrijwel zonder uitzondering  flink wat gemeten waarden op het kleine digitale meettoestel opslaan. Bovendien kan de patiënt de glucosewaarden vaak zowel naar de smartphone, tablet of computer overzetten. Daar bestaat dan weer handige software voor die de waarden in curves kan tonen.

Koppelbaarheid

Op de website www.keuzehulpbloedglucosemeters.nl kan men onder “meters”  een overzicht krijgen van de nu in Nederland beschikbare meters. Bij elk van die meters kan men in een lijstje met vinkjes zien hoe de data te bekijken zijn. Dat kan zijn door koppeling met een computer, een verbinding met de smartphone, het delen van de data met een zorgverleners en de gegevens uitlezen met specifieke software zoals Diasend. Op de website www.diabeter.nl is een webpagina ingericht waarop acht van dat soort softwareprogramma’s besproken worden.

Overbodige extra functie

Fitbit stelt dat naast het bekijken van trends in het verloop van de glucose-spiegel in het bloed een Fitbit-apparaat ook waarschuwingen kan geven voor tijdstippen waarop het weer nodig is een nieuwe glucosebepaling te doen. Het punt is echter dat geen enkele diabeet hetzelfde is en de frequentie van metingen bij iedereen anders is. Met moet niet meten om het meten, maar een manier vinden hoe met zo weinig mogelijk metingen gedurende de hele dag een zo optimaal mogelijke bloedsuikerspiegel in het lichaam bestaat. Bij de één is dat met een gering aantal metingen, bij de ander zal het frequenter moeten. Het is juist belangrijk de vingertoppen, waar de bloeddruppel verkregen wordt niet nodeloos te beschadigen door het volgens een vast tijdschema prikken voor bloedafname.

Medische tintje geven

Al langere tijd proberen de fabrikanten van wearables zoals de Fitbit en de AppleWatch hun apparaten een medisch tintje te geven. Even zoeken op mijn website met als zoektermen “Fitbit”, “AppleWatch” of “wearable” levert meerdere artikelen op waarin ik duidelijk maak dat het stellen van medische diagnosen met dit soort apparaten toch echt een brug te ver is. Vaak is het er met de nekharen bij gesleept. Op 9 februari 2018 schreef ik een artikel “How to produce bullshit about diabetes detection with heartrate sensors on smartwatches”.  Het ging daarin om een onzinnige claim dat door bepaalde veranderingen in de hartfrequentie men dacht de diagnose diabetes mellitus te mogen stellen.

Kritisch  

Op de website www.smarthealth.nl van de healthtech-minded journalist Jan Jacobs laat Anna Jacobs ook een kritisch geluid horen over deze actie van het bedrijf Fitbit. Ook zij vraagt zich wat deze functie nu echt toevoegt en stelt terecht dat de use-case niet echt helder is.

Het is overduidelijk dat Fitbit met deze toevoeging geen zinnige bijdrage levert aan het omgaan met de ziekte diabetes mellitus. Men maakt de diabeet blij met een dode mus.

W.J. Jongejan

Afbeelding van Stefan Keller via Pixabay

Apple “koopt” studie over opsporen atriumfibrilleren met Apple Watch

/door

AppleApple betaalde fors voor onderzoek om met gebruik van de Apple smartwatch een vorm van onregelmatige hartslag, atriumfibrilleren, op te kunnen sporen. Op 14 november 2019 verscheen in het New England Journal Medicine de eindconclusie van de Apple Heart Study onder 419.297 Apple Smartwatch gebruikers. Op 20 maart 2019 schreef ik een artikel over het voorlopige resultaat. Onder het onderzoek staat: funded by Apple. Bij doorlezen van documentatie over eventuele financiële belangenverstrengeling van de auteurs blijkt dat 16 van de 22 auteurs een toelage van Apple kregen dan wel een honorarium. Het is ronduit schokkend om te zien hoeveel auteurs financiële banden hebben met het bedrijf waarvan een product onderzocht wordt. De smartwatch blijkt maar een uiterst beperkte bijdrage te leveren aan het opsporen van atriumfibrilleren. Toch perst men er in de eindconclusie nog uit dat deze studie een basis verschaft voor grootschalige pragmatische studies. Commerciëler kan het eigenlijk niet.     Lees meer

“Peer reviewed research” bij koppeling Fitbit aan Cardiogram app: 4x rommel blijft rommel

/door

peerSinds eind juni 2019 kan een klant de Cardiogram-app van Amerikaanse makelij niet alleen aan Apple-apparatuur(smartwatch, iPhone) koppelen, maar ook aan de fitness-tracker Fitbit. Het bedrijf Cardiogram pretendeert met wearables, zoals de smartwatch, op basis van registratie van de hartfrequentie meerdere ziekten te kunnen ontdekken bij dragers. Niet alleen hartritme-afwijkingen, maar ook het slaap-apneu-syndroom, hoge bloeddruk en suikerziekte. Op die beweringen is heel veel af te dingen. Over die samenwerking met de Apple smartwatch en de Fitbits staat op de website van Cardiogram een webpagina met de suggestieve kop Peer Reviewed Research. Duidelijk bedoeld om te imponeren, maar het gaat om een opsomming van zeer slordige , suggestieve wetenschap:  “sloppy science”. De bedoeling van de koppeling met Fitbit is om een veel groter publiek te bereiken en zo een omvangrijker, maar laakbaar, verdienmodel te hebben met ongeruste zielen. Het feit dat gepubliceerde onderzoeken “peer reviewed” zijn zegt nog niet veel over de kwaliteit van het onderzoek. Tijdschriften met een zeer magere reputatie kunnen best wel artikelen door meerdere beoordelaars uit het veld hebben laten bekijken. Het enkele feit dat ze zo beoordeeld worden maakt  de artikelen niet opeens zeer betrouwbaar.

Lees meer

Overdreven positivisme over Apple Heart study met smartwatch

/door

smartwatch ECG

Op 16 maart 2019 kwam de Stanford University in de V.S. met de voorlopige resultaten van een in 2017 in samenwerking met Apple opgezette studie. Die gaat over het detecteren van boezemfibrilleren (atriumfibrilleren) met behulp van de Apple smartwatch. De resultaten die men meldt lijken aardig, maar er valt nogal wat op af te dingen. Stanford en Apple brengen het als een doorbraak in het detecteren van atriumfibrilleren(AF) in de populatie. Het is echter maar een beperkt hulpmiddel vanwege de niet al te grote nauwkeurigheid. Dat valt niet direct op door de manier van presenteren van de voorlopige resultaten. Veel media in de USA, maar ook diverse in Nederland doken er dan ook gretig bovenop om het positief te labelen. Het detecteren gaat echter gepaard met nogal wat onnauwkeurigheid. Lang niet alle personen met AF spoort men met de smartwatch op. Afwijkend bevonden smartwatch-meldingen zijn bij lange na niet allemaal terug te vinden met de gouden standaard: het ECG. Bovendien is het onmogelijk om  met de studie na te gaan of mensen die geen afwijkende melding krijgen ook allemaal geen AF hebben. Lees meer

Apple Watch bijt weer in het zand als medisch diagnostisticum

/door

Apple smartwatch

Twee keer, in 2017 en 2018, publiceerde ik op deze website artikelen over het tevergeefs ziekten proberen vast te stellen  met behulp van smartwatches, in het bijzonder de Apple watch. Uit een zeer recente publicatie op 21 maart 2018 in de Journal of the American Medical Association(JAMA) blijkt dat de genoemde smartwatch in de verste verte niet als betrouwbaar diagnostisch hulpmiddel voor het vaststellen van atriumfibrilleren, een bepaalde vorm van een onregelmatige hartslag, te gebruiken is. De publicatie is weer afkomstig van een onderzoeksgroep aan de University of California, San Francisco(UCSF) met Brandon Ballinger als één van de auteurs. Het falen van de Apple smartwatch voor dit doel is niet direct af te leiden uit de kop en oppervlakkige lezing van de samenvatting van het artikel( “Passive Detection of Atrial Fibrillation Using a Commercially Available Smartwatch”). Pas als men de inhoud tot zich door laat dringen wordt het duidelijk dat de smartwatch jammerlijk faalde om betrouwbaar atriumfibrilleren vast te stellen en dus ten enenmale ongeschikt is om ook deze ziektetoestand vast te stellen.

Lees meer