Berichten

Hoe de onderhoudskosten van MedMij-protocollen neerslaan bij huisartsen

Deze publicatie kwam tot stand in nauwe samenwerking met huisarts Jan Huizinga(Huisartsvandaag)

onderhoudskostenKosten voor het jaarlijkse onderhoud aan MedMij-protocollen gaan neerslaan bij huisartsen. De vraag daarbij is òf en hoe huisartsen daar enige compensatie voor krijgen. Om ervoor te zorgen dat patiënten zorgdata, vastgelegd bij zorgaanbieders(huisarts, ziekenhuis etc.) in een Persoonlijke GezondheidsOmgeving(PGO) kunnen opnemen zijn de MedMij-protocollen ontwikkeld. Het ministerie van VWS en de branchevereniging Zorgverzekeraars financierden het opzetten van de MedMij-organisatie. Voor het  tot stand komen van die protocollen en de implementering in huisartsinformatiesystemen(HISsen) en ziekenhuisinformatiesystemen(ZIS-sen via de OPEN-organisatie had men 75 miljoen euro subsidie over. Het onderhoud rekende men daarin niet mee. De kosten ervoor slaan neer op de sector, in casu de huisartsen. Aangezien er binnen huisartsenkringen geen duidelijkheid bleek te bestaan over de hoogte ervan en eventuele compensatie in de tarieven gingen Jan Huizinga en ondergetekende op onderzoek uit. We deden navraag bij MedMij, Open, de Nederlandse Zorgautoriteit(NZa), de Landelijke Huisartsen Vereniging(LHV) en de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen(VPHuisartsen). Lees meer

Wat hebben huisartspraktijken en kinderdagverblijven gemeen?

kinderdagverblijvenZij hebben gemeen dat het allebei gemeenschaps-voorzieningen zijn waar veel geld in omgaat en grootkapitaal er een rol in speelt. Menigeen kent de financiële ellende nog van de overname-toestanden van kinderdagverblijven door private-equity investeerders. In 2005 privatiseerde  de overheid de kinderopvang, waarna private-equity financiers hun intrede deden op deze “markt”.  Waarom kom ik hierop? Twee keer( 5 december 2020 en 23 januari 2021) beschreef ik de overname van huisartspraktijken door het bedrijf Quin. Dit bedrijf is gefinancierd met geld afkomstig van eigenaren van de Bergman klinieken, investeringsvehikels van zorgverzekeraars CZ en Zilveren Kruis en recent investeerder Partners in Equity. Het zou nu een te investeren vermogen hebben van 100 miljoen euro. Zoals ik al eerder schreef zijn investeerders altijd uit op return-on-investment. Waar men nu bezig is met het (willen) bouwen van een huisartsenpraktijk-concern, zal ongetwijfeld op enig moment het moment van “cashen” gaan komen.    Lees meer

LSP-verplichting sluipt weer contracten van zorgverzekeraars met huisartsen in

Het Landelijk SchakelPunt(LSP), bedoeld voor het uitwisselen van medische informatie via een centraal computersysteem, lijdt ondanks het halve miljard euro dat er tot nu toe ingestoken is een kwakkelend bestaan. Het enige wat een beetje redelijk werkt zijn de medicatieoverzichten die opgevraagd kunnen worden, maar waarvan de betrouwbaarheid zonder mondelinge toelichting van de patiënten niet groot is. Huisartsgegevens kunnen maar beperkt opgevraagd worden omdat slechts één derde van de Nederlanders daar tot heden toestemming voor gaf. Los daarvan zijn er nog steeds acht procent van de huisartsen en vijf procent van de apothekers niet aangesloten op het LSP. Dat is de zorgverzekeraars die jaarlijks minstens achttien miljoen euro in het LSP stoppen een doorn in het oog. Al in 2011 probeerden de zorgverzekeraars een contractuele verplichting tot deelname aan het LSP in de zorgcontracten met huisartsen te stoppen. Onder dreiging van een kort geding door de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen(VPHuisartsen) ging dat toen niet door. Eind 2015 probeerden zorgverzekeraars in de Overeenkomst Vrijgevestigd Huisarts 2016-2018  het opnieuw. Nu is er eind 2017 weer een herhaling van zetten. In ieder geval staan in de contracten van zorgverzekeraars VGZ en De Friesland  verplichtingsbepalingen. Als het heel goed zou gaan met het LSP zouden verplichtingsbepalingen niet nodig zijn!

Lees meer

Oppimpen opt-in-toestemmingen LSP aangetoond

fraude alert

Ziedend was ik. Stoom kwam uit mijn oren. Als notoir tegenstander van het landelijk SchakelPunt(LSP) ontdekte ik vandaag dat mijn medicatiegegevens en die van mijn echtgenote via het LSP gedeeld worden op basis van een vermeende opt-in-toestemming voor apotheekgegevens. Ik was getriggerd door de discussie in het televisieprogramma Zorg.Nu van AvroTROS op 21 maart 2017. Hierin noemde de voorstander, de jurist Theo Hooghiemstra, expliciet de transparantie van het LSP. Ook een bestuurslid van de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen(VPHuisartsen), mevrouw C. de Vos-van het Zandt, blijkt ten onrechte in het LSP-register te zitten. Hierbij is het goed te beseffen dat de VPHuisartsen procedeert tegen VZVZ over het LSP, waarbij thans een cassatie bij de Hoge Raad loopt. Als het bij notoire tegenstanders van het LSP mogelijk is dat er toch opt-in-toestemmingen genoteerd worden moet dat bij veel meer Nederlanders het geval zijn. Het betekent dat de getallen die VZVZ opgeeft over de opt-in-toestemmingen absoluut onbetrouwbaar zijn omdat mensen ten onrechte opgenomen zijn in een voor hen ongewenst systeem.

Lees meer

Verrassing voor LSP in besluit elektronische gegevensverwerking

jack-in-a-box

De minister van VWS zorgde op 14 november 2016 voor een verrassing door een op een essentieel punt aangepast ontwerp van het Besluit elektronische gegevensverwerking door zorgaanbieders naar de Eerste Kamer(EK) te sturen. Het is een ontwerp uitvoeringsbesluit dat hoort bij het wetsontwerp 33509. Na het aannemen van dit wetsontwerp op 4 oktober 2016 in de Eerste Kamer leek het stof neer te dwarrelen na een parlementaire behandeling die drie jaar duurde. Voor de duidelijkheid: het ging om de wet cliëntenrechten bij elektronische verwerking van gegevens, die een wettelijke basis moet geven aan gebruik van het Landelijk SchakelPunt(LSP). De motie Teunissen(PvdD) die op 25 oktober werd aangenomen zorgde nog voor opwinding, omdat daarmee het decentraal vastleggen van opt-in-toestemmingen mogelijk bleef. Dat is van belang  voor decentraal opererende alternatieven voor het LSP. Er lag echter ook de eerder aangenomen motie Bredenoord(D66), die de minister verplichtte om dataprotectie-by-design verder uit te werken als het uitgangspunt voor de elektronische verwerking van medische gegevens. Het LSP is met de technologie en systematiek die tien jaar geleden gewoon was nu deels verouderd. De motie Bredenoord kan dan ook gezien worden als een soort bom die tikt onder het LSP, een soort duveltje in een doosje.

Lees meer